Wnioskowanie – to proces rozumowania polegający na wywodzeniu konkluzji z próbki danych lub uprzednich przekonań i teorii. W celu uproszczenia tego procesu stosujemy rozmaite strategie wnioskowania.

Zniekształcenia poznawcze – są to systematyczne błędy w naszym wnioskowaniu z faktów, w sądach opartych na tym wnioskowaniu i decyzjach podejmowanych na podstawie tych sądów.

Wg Kozieleckiego:

Ludzie podejmują decyzje w określonych warunkach. Większość sytuacji jest ryzykownych. Człowiek musi ponieść porażkę.

Sytuacje dzielimy na:

• pewne np. śmierć

• ryzykowne

Czynności przeddecyzyjne:

1. Należy przewidzieć to, co się stanie po podjęciu decyzji, czyli jakie będą konsekwencje.

2. Należy ocenić wartość tego, co się zdarzy.

Dlaczego podejmowanie decyzji jest trudne?

1. Decyzje podejmujemy w warunkach ryzyka.

2. Pojawia się lęk przed odpowiedzialnością.

Po podjęciu decyzji powinniśmy dokonać cząstkowej oceny naszego działania, jego wglądu. Powinniśmy postawić sobie pytanie: Czy te działania zbliżają nas do celu, czy nie?

Sytuacje decyzyjne dzielimy na:

• Zamknięte (decyzyjne) – to takie, w których istnieje pewien skończony zbiór działań np. polityka, wojsko, medycyna.

• Otwarte – to takie, w których człowiek odnajdzie działanie, które odpowiada jego aspiracji.

Psychologowie twierdzą, że:

• Życie to ciągły stres.

• Podstawą rozwiązywania problemów jest dyscyplina (wewnętrzne poczucie, standardy, system wartości).

• Rozwiązywanie problemów jest procesem bolesnym np. frustracja, smutek, poczucie samotności, udręka, rozpacz, ból, trwoga itp.

• Pozostawienie problemów nierozwiązanych, ucieczka – stanowi pierwotne podłoże chorób umysłowych.

Sens życia polega na rozwiązywaniu problemów. To one tworzą naszą dzielność i mądrość. Dzięki problemom rozwijamy się duchowo i umysłowo. Natomiast unikanie problemów często daje cierpienie. Zatem trzeba wychodzić im na przeciw.

Dyscyplina – jest podstawowym narzędziem do rozwiązywania problemów. To cztery typy zachowań:

1. Odraczanie gratyfikacji – chroni nas przed konfliktami z otoczeniem (zdolność czekania na nagrodę).

2. Przyjęcie odpowiedzialności.

3. Wierność prawdzie.

4. Zachowanie równowagi.

Pięć racjonalnych pytań, nad którymi każdy z nas powinien się zastanowić:

1. Czy moje myślenie oparte jest na oczywistych faktach?

2. Czy moje myślenie najlepiej pomaga mi chronić moje życie i zdrowie?

3. Czy moje myślenie najlepiej pomaga mi osiągnąć moje bliższe i dalsze cele?

4. Czy moje myślenie najlepiej pomaga mi uniknąć moich pożądanych konfliktów?

5. Czy moje myślenie najbardziej pomaga mi odczuwać takie emocje jakie chcę odczuwać?