Przemoc w rodzinie
Przemoc – przeciw mocy; pozbawienie mocy ofiary.
Pomoc – przywrócenie mocy (terapia).
Każdy choć raz w życiu był sprawcą, ofiarą lub świadkiem przemocy.
Przemoc w rodzinie:
-
Człowiek nie jest bezradny wobec sił, które czynią go sprawcą przemocy.
-
Za przemoc zawsze odpowiedzialny jest sprawca, bez względu na to, co zrobiła ofiara.
-
Za przemocą kryje się często poczucie niemocy.
-
Przemoc lubi się powtarzać.
-
Niektóre przejawy grożenia przemocą uważa się za zachowanie przemocowe.
Przemoc dzieli się na:
-
gorąca – u podstaw tej przemocy leży furia, bardzo dynamiczne zachowanie, naładowane emocjami, to „pękanie tamy emocjonalnej”, zatopienie emocjonalne; bierze się z frustracji i poczucia niemocy.
-
zimna – ma scenariusz mentalny, opiera się na jakimś sposobie, koncepcji, argumencie, używa mitów, stereotypów; nie ma furii, impulsywnych zachowań, jest bardziej destruktywna niż gorąca, dłużej trwa, w tzw. „białych rękawiczkach”
Relacja między sprawcą a ofiarą:
sprawca <--------------> ofiara
zachowanie <--------------> zachowanie
umysł <--------------> umysł
uczuciowość <--------------> uczuciowość
struktura "ja" <--------------> struktura "ja"
ciało <--------------> ciało
Zachowanie
Sprawca:
- może uderzyć, kopać, wtargnąć w ciało, grozić śmiercią; chodzi o fizyczną formę
Ofiara:
-
może wydobywać obietnice, ukrywać istniejącą przemoc, stosować pasywną obronę, ucieczkę
-
może uruchomić agresywne zachowania, czasami ofiara zabija sprawcę przemocy
-
może zażywać środki uspokajające, błagać, prosić